Kazanç Üzerinden Alınan Vergiler

Kurumlar Vergisi

Merkezi Rusya Federasyonu’nda bulunan tam mükellef Rus şirketleri ile Rusya Federasyonu içinde daimi temsilcilik aracılığı ile kendi faaliyetlerini gerçekleştiren yabancı şirketler bu verginin mükellefidir. Verginin oranı ’dir. (01.01.2009 tarihinden itibaren)

Gelir Vergisi

Gerçek kişilerin bir takvim yılında elde ettikler kazançlar üzerinden ödedikleri bir vergidir, oranı ’tür. Dar mükellef (yerleşik sayılmayan) yabancı gerçek kişilerde ise verginin oranı 0’dur.

Bir iş yerinde ücretli olarak çalışan kişilerde aynı oranlarda gelir vergisi ödenmektedir, ancak bunların gelir vergisi işveren tarafından brüt ücretinden kesilerek vergi idaresine yatırılmaktadır.

Dolaylı Olarak Ödenen Vergiler

Katma Değer Vergisi

Rusya Federasyonu topraklarında malların (işlerin, hizmetlerin) satışı, borç takası anlaşması üzerinden mal (yapılan iş sonuçlarının, hizmetinin) devri ve rehin konularının devri ve ayrıca mülkiyet haklarının satışı, kendi ihitiyacı için inşaat-montaj işi ve Rusya Federasyonu gümrük alanına malların girişi KDV’ye tabidir.

Verginin Mükellefi

KDV’nin mükellefleri aşağıdakilerdir:

• Kurumlar (şirketler, işletmeler v.s.)
• Özel teşebbüsler
• Rusya Federasyonu gümrük kanunu uyarınca tespit edilen, RF gümrük sınırından malların geçişi ile ilgili vergi mükellefi kabul edilen şahıslar.

Genel vergi oranı ’dir, temel gıda maddeleri, çocuk giysileri, okul malzemelerine uygulanan oran ’dur. İhracat işlerinde uygulanan oran % 0’dır.

Aktif vergisi

Mükellefler

Rus şirketler

RF alanında daimi temsilcilik aracılığı ile faaliyette bulunan ve/veya RF alanında, RF sularında, RF ekonomik alanlarında gayrimenkul varlıklara sahip yabancı şirketler.

Verginin Konusu

• Rus şirketleri için bilançoda duran varlıklar olarak kayda alınan menkül ve gayrimenkul varlıklar.
• RF alanında faaliyet gösteren daimi temsilcilikler için duran varlıklar olarak kayda alınan menkül ve gayrimenkül varlıklar.
• RF alanında faaliyette bulunmayan yabancı şirketler için RF alanında mülkiyetinde bulunan gayrimenkül varlıklar.

Vergi Oranları

Vergi oranları RF bölge kanunları tarafından belirlenmektedir ve %2,2 geçememektedir. Vergi konusu ve vergi mükellefi kategorisine bağlı olarak vergi oranları farklılaştırılabilir.

TiCari Kazançların Vergilendirilmesinde Kanunen İndirilebilen ve İndirilmeyecek Giderler:

Vergi kodeksinin en önemli değişikliklerinden bir tanesi vergi matrahının tespitinde, indirim konusu yapılan giderlerdeki normların, şirketler lehine değiştirilmesidir. Bilindiği üzere RF kanunları uyarınca bir giderin vergi matrahından indirilmesi için iş ile ilgili bir gider olması, kanuni belgelerle tevsik edilmesi yeterli olmamaktadır. Bu gider için kanunda belirlenmiş bir norm var ise ve bu norm aşılmış ise, aşan kısım “kanunen kabul edilmeyen gider” sayılmaktadır. İşte yeni vergi kodeksinde bu normlar firmalar lehine azaltılmıştır. Bu bölümde giderler ile ilgili özellik arz eden konulara yer vereceğiz

Gider kalemleri ile ilgili açıklamalara geçmeden önce, giderler ile ilgili genel hükümleri kısaca özetlemekte fayda vardır. Kanunun 252/1 maddesi uyarınca

“Vergi mükellefi elde edilen gelirleri yapılan giderler tutarında azaltmaktadır” (vergi kodeksinin 270 maddesinde belirtilen giderler hariç).

Giderler, yasal dayanağı olan ve resmi şekilde ispatlanmış, vergi mükellefinin yaptığı harcamalardır (vergi kodeksinin 265. maddesinde öngörülen zararlar).

Yasal dayanağı olan giderden kastedilen ekonomik açıdan haklı, değeri para cinsinden ifade edilmiş harcamalardır.

Resmi şekilde ispatlanmış giderden kastedilen ise Rusya Federasyonu kanunları uyarınca gerekli belge ve evraklarla desteklenmiş harcamalardır veya yabancı ülke alanında yapılan giderler yabancı ülkede uygulanmakta olan iş adetlerine uygun şekilde düzenlenen evraklarla ve/veya dolaylı olarak giderleri tasdikleyen evraklarla (bunun içinde gümrük beyannamesi, iş seyahati emri, yolculuk evrakları, anlaşma gereği yapılan işlerin raporu) desteklenmiş giderler anlaşılır. Gelir elde etmek amacıyla faaliyet gerçekleştirilmesi için yapılan herhangi bir harcama gider olarak kabul edilmektedir.

Ticari kazançların vergilendirilmesinde kanunen indirilebilen giderleri aşağıdaki gibi özetleyebiliriz:

Üretim ve Satışla İlgili Giderler

• Mal, iş hizmet üretimi, depolaması, ulaştırılması ile ilgili giderler;
• Duran varlıkların bakım, işletme ve tamirat giderleri;
• Doğal kaynakları işletme giderleri;
• Araştırma Geliştirme giderleri;
• Zorunlu ve gönüllü sigorta giderleri;
• Ücret giderleri;
• Amortisman giderleri
• Üretimle ilgili diğer giderler;

Satış Dışı Diğer Giderler

• Geçmiş yıl zararları;
• Şüpheli alacaklara ayrılan karşılıklar.

Ticari kazançların vergilendirilmesinde kanunen kabul edilmeyen giderleri aşağıdaki gibi özetleyebiliriz:

• Üretim, satış veya yönetimle ilgisi olmayan, ekonomik olarak temellendirilmemiş giderler;
• Vergilendirmeden sonra paylaştırılan temettü tutarları;
• Bütçe ve bütçe dışı fonlarına vergi cezaları;
• Adi ortaklığa yapılan yatırımlar;
• Vergi kodeksinde belirtilen normları aşan giderler;
• İş sözleşmelerinde öngörülmemiş ödemeler;
• Üretim ve satışla ilgili olan fakat evraklarla tasdiklenmemiş giderler.
• Ticari olmayan şirketlere yapılan bağışlar, üyelik giderleri.

Geçmiş Yıl Zararları

Önceki vergi döneminde veya vergi dönemlerinde kanunun kabul ettiği zararları elde eden vergi mükellefleri, cari dönemin vergi matrahını bu zararlar kadar azaltabilirler. Zararların gelecek dönemlere aktarımında süre 10 yıldır. Geçmiş yıl zararının indirilmesinde bir kısıt yoktur ve karın izin verdiği sınırlar içerisinde hepsi indirilebilir.

Vergilendirilecek Matrahın Tespitinde Dikkate Alınmayan Gelirler (Vergilendirilmeyecek Gelirler)

Avans Ödemeleri

Vergilendirilecek matrahın tespitinde “tahakkuk” esasını kullanan firmaların, satışa konu olan malların (işlerin, hizmetlerin) ön ödemesi (avansı) şeklinde diğer gerçek ve tüzel kişilerden elde ettikleri gelirler vergiye tabi değildir.

Bilindiği üzere aynı avanslar KDV konusuna girmektedir.

Rehin ve Kapora Şeklinde Elde Edilen Gelirler

Bir yükümlülüğün yerine getirilmesini garanti etmek amacı ile rehin veya kapora olarak elde edilen gelirler vergiye tabi değildir.

Kredi ve Borç Anlaşmaları ve Finansal Yardım Şeklinde

Elde Edilen Kaynaklar

Kredi ve borç anlaşmaları (borç şekline bakılmaksızın elde edilen kaynaklar) üzerinden elde edilen kaynaklar veya söz konusu borçların kapatılması için elde edilen kaynaklar şeklindeki gelirler.

Rusya Federasyonu kanunları gereği, Finansal Yardım müessesesi bazı dönemlerde bir zorunluluk olarak kullanılmıştır. Özellikle 1998 ekonomik krizi (devalüasyon) dövizli borçları olan Rus firmalarının bilançolarını olumsuz etkilemiş ve net varlıklar bir çok şirkette kayıtlı sermaye tutarının altına düşmüş ve negatif olmuştur.

Net varlıkların, kayıtlı sermayenin altına düşmesi halinde çözümü bulunmaktadır. Ancak net varlıklar negatif olduğunda çözümsüzlük gündeme gelmektedir. Kıymetli evrak departmanı bu gibi durumlarda sermaye artışına izin vermediği için firmaların bir bölümü, karşılıksız finansal yardım adı altında yurtdışından nakit fonlar getirmektedir. Vergi kodeksinin 251. maddesi uyarınca bu fonlar vergiye tabi değildir.

Mali Yardım Olarak Gelen Varlıklar

Şirket tüzük sermayesinin P’sinden fazlasına sahip olan gerçek veya tüzel kişiden veya kendi tüzük sermayesinin P’sinden fazlası başka şirkete ait olan tüzel kişiden gelen varlıklar gelir olarak vergi matrahına dahil edilmemektedir. Burada dikkat edilmesi gereken husus alınan varlıkların (para hariç) 1 yıl içinde üçüncü şirketlere devir edilmemesi şartıdır.

Kaynak:Rusyadestek.com